Iris, de online marketeer is geboren

Het gastcollege van Rudy van Belkom (@Imagebureau) op maandag 2 april zorgde voor een verrijkende, andere kijk op het gebruik van social media; de inzet van social media om je marketingdoelen te behalen, en een zo groot mogelijke doelgroep bereiken. Wij hebben daar sinds kort ook mee te maken met ons project.

Nu het project al een tijdje bezig is, wordt het gebruik van social media een vanzelfsprekendheid. Het gevolg; dagelijks op Twitter (@OpenBoek1) en Hyves kreten, leuzen, spreuken, en ontwikkelingen zetten. Soms neemt het twittergedrag verslavende vormen aan. Wanneer je 's ochtends wakker wordt en het eerste wat je denkt is; "Wat is er ondertussen op Twitter gebeurd?", dan weet je dat je volop meedraait in het "Twittercircus". Dit geldt zowel voor ons project dat we op de voet blijven volgen alswel mijn persoonlijk account. Beiden accounts krijgen afwisselend gedurende de dag volop aandacht.

Na de presentatie in groep 8 van de Julianaschool op dinsdag 10 april ging het balletje verder rollen. Het bleek dat groep 8 een groot verschil toonde met groep 7; zeker 6 kinderen zijn actief op Twitter, de helft van de klas is actief op Facebook, en iedereen heeft een Hyvesaccount. Na de vraag wie thuis een Ipad heeft waren 90% van de vingers in de lucht. Het eerste wat ik dacht was; hier liggen veel kansen die we niet mogen laten schieten.
Samen met Siri ben ik nu dagelijks bezig met onze online marketing. En het helpt.
Twee kinderen die actief zijn op Twitter hebben vanuit zichzelf meegeholpen met de promotie;

 @Ramonbakker1; "ga allemaal naar writealone.nl en volg @OpenBoek1" (getweet op 11 april). In een latere tweet heeft hij writealong.nl verbeterd.

@xLottieSophiex: " Weer een vervolg verhaal geschreven op WriteAlong.nl !@OpenBoek1" (getweet op 12 april)

Wat hier gebeurt is het ontstaan van een participatory culture, volgens Alan Moore. Er wordt gepost over ons merk. 'Superpromoters' leveren een belangrijke bijdrage aan het creeeren van het merk, oftewel 'create culture by sharing'. In dit artikel op frankwatching.com wordt de ROI van social media besproken. Aanleiding was de jongste editie van het Social Media Congres op 5 april in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam. Zelf had ik geen idee wat het ROI was. Gelukkig heb ik thuis mijn wandelende bedrijfskundige wikipedia (@robbertborsje) en die legde uit dat ROI Return On Investment betekent. Ofwel rendement op je investering. In het artikel wordt uitgelegd hoe enkele bedrijven omgaan met social media en wat volgens hen dan de ROI van social media bepaalt.

Zeker ook interessant voor ons! Rituals bijvoorbeeld heeft een social-media strategie dat luidt: " denken, durven, doen, gewoon aan de slag gaan". Dat beschrijft tevens mooi hoe wij zelf aan de slag zijn gegaan. Gewoon doen; onderweg kom je uiteraard dingen tegen. Maar die neem je mee, die verbeter je, maar het dynamische proces moet aan de gang blijven. Zo is er bijvoorbeeld afgelopen vrijdag ook nog een presentatie tussen gekomen in een groep 6 van een andere school. En komt morgen onze #DTV-sessie, die wij ook vantevoren niet hebben ingepland.

Blijf ons volgen in ons proces!

@Openboek1
www.writealong.nl
hyves/ facebook: openboekjuliana

De presentatie van ons Open Boek ...

Afgelopen dinsdag hebben Siri en ik ons concept gepresenteerd voor de groep kinderen waarvoor wij onze website hebben ontwikkeld. Ik wil in deze blog aandacht besteden aan onze presentatie en het verloop hiervan. 


Zoals Siri in haar blog al zegt, willen wij talenten de kans geven om zichzelf te ontdekken en ontwikkelen. Via social media zoals twitter, hyves en facebook proberen wij onze doelgroep te bereiken. Maar daarnaast was het van groot belang dat we, erg 1.0 trouwens, de klas ingingen om het project leven in te blazen. Suzanne Keurntjes spreekt in dit verband van formele voor- en natrajecten om de ideale leeromgeving compleet te maken. In ons geval hebben wij gekozen voor een formeel voortraject; de verwachting opwekken. Dit houdt in dat we de leerlingen nieuwsgierig maken naar wat komen gaat en ze op die manier openstellen voor de ervaring (Keurntjes, 2008). 
We hebben een gelikte prezi gemaakt (" Oh dat is prezi, daar werk ik ook mee" - tien jaar oud is de geciteerde) voor het SmartBoard (de hedendaagse vervanger van het ouderwetse groene schoolbord). We hebben onze presentatie aangepast in tijd, wetende dat de spanningsboog van kinderen niet groot is. Zeker tegenwoordig niet, met alle nieuwe media waarmee de huidige kinderen opgroeien. Een vakblad voor vernieuwingen binnen het onderwijs;Vives, spreekt in een artikel over de app Onderwijs TipTool voor leerkrachten om te leren omgaan met de spanningsbogen van kinderen. 
Vanuit mijn onderwijsachtergrond weet ik dat een gemiddelde spanningsboog van een kind het aantal minuten keer zijn leeftijd is. Kortom; onze presentatie mocht niet langer dan een minuut of tien/ elf zijn. Helaas werkt het in de praktijk niet altijd zo, en hebben we nog een uitloop van het dubbele gehad. 

Interessante ontdekkingen
De eerste interessante ontdekking was dat alle kinderen vrijwel met Hyves werken. 90% van de klas gaf aan op Hyves actief te zijn, terwijl er maar eentje op Twitter wat deed en twee actief zijn op Facebook. Dat was jammer, gezien het feit dat wij ons voornamelijk op twitter hebben gericht. We hebben zelfs in de presentatie een instructiefilmpje opgenomen over Twitter. Helaas het mocht niet baten; geen reacties/ nieuwe followers op Twitter. 
Wij hebben onze strategie over een andere boeg gegooid; de Hyves-boeg. Met de namenlijst die ik heb gekregen van de groepsleerkracht zijn we de kinderen gaan uitnodigen voor onze eigen Open Boek Hyves Pagina. Blijkbaar heeft dit meer succes gehad; vanochtend las ik onze eerste reactie op de website! Gevoelens van teleurstelling maakten plaats voor hoop. 
De tweede interessante ontdekking was dat al snel tijdens de presentatie en het vraaggesprek duidelijk werd dat ook in deze klas de leerstijlen van Kolb vertegenwoordigd zijn. Het is net als elke willekeurige samenstelling van mensen uit deze maatschappij. Een uitzondering bij kinderen is dat er een specifieke groep van Kolb is oververtegenwoordigd:  de dromers. Het leek of onze presentatie net wat teveel was om over na te denken. de vraag die bij ons tijdens en na de presentatie ontstond was dan ook;
Hoe zetten we deze dromers in de volgende fase? 

Wij willen deze kinderen tot denken zetten, tot durven (doeners) en tot beslissen.


Dus naar aanleiding van deze ontdekking hebben we besloten om niet alleen aan het einde van het project terug te komen, maar om midden in het project de klas in te gaan. Dit hebben wij de #DTV-sessie genoemd. Dit betekent; kinderen gaan zelf eraan werken, wij lopen rond om te sturen, vragen te beantwoorden en om de kinderen die maar niet van het denken naar het doen gaan te begeleiden.
En tijdens al deze processen moet er nagedacht worden over in hoeverre we nog bezig zijn met het informeel leren.